بابا قندی - sugar daddy

اخيراً يکی از دوستان روزگاران نوجوانی که حدود چهل سال بی خبر از او بودم را پيدا کردم و به لطف فضای مجازی که عملا بخش بزرگی از فضای حقيقی زندگی شده است، گپ مفصلی با او زدم و از احوال يکديگر با خبر شديم. شادمانی اين به هم رسيدن و از هم شنيدن را خبر فوت همسرش که يکديگر را عاشقانه دوست می داشتند، چنان سياه کرد که دقيقه ای هر دو در سکوتی ژرف فرو رفتيم. دوستم ميگفت که گرچه بيش از ده سال از آن واقعه گذشته، هنوز همسرم را در کنار خويش حس ميکنم و اگر اين حس وجود نمی داشت حتما مرده يا ديوانه شده بودم!

خبر و نظر فوق مرا چنان درهم کوبيد که اگر سر پا ايستاده بودم، يقينا نقش بر زمين می شدم. اين حالت نه از آنرو که اندوه او برايم سنگين بود پيش آمده بود، بلکه همزمان به ياد دوستی افتادم که همسر بسيار مهربان و عاليقدرش که پشتوانۀ پيشرفتهای کاری و اجتماعی او بود نيز بتازگی دار فانی را وداع گفته بود. همۀ نزديکانش بر آن بودند که او را لحظه ای تنها نگذارند که مبادا دست به خودکشی بزند! از شگفتی برآشفتم که شنيدم که اين مرد 74 ساله يک هفته پس از فوت همسرش کوچه به کوچه در به در به دنبال يافتن همسری جوان با اندامی هوس انگيز به هر کوی و برزن می تازد! بعضی گمان کردند که او ديوانه شده زيرا به هر بانوی جوان آشنا که در جايگاه فرزند و حتی نوۀ او بوده هم دست يازيده و از آنها خواستگاری کرده است. بدينسان با لطايف الحيل او را نزد روانشناس بردند و چون روانشناس پرسيده بود که انگيزۀ شما از اين حرکات نامتناسب برای سن و موقعيتتان چيست، پاسخ داده بود که دلم می خواهد و چون پول دارم می توانم. - گمان ميکنيد که تنها داشتن پول کافیست؟ - البته! - آيا انديشيده ايد که آن زنهائی که برای پول نزد هرکس که پول داشته باشد می روند، چگونه زنهائی هستند؟ - نه و مهم هم نيست برايم. - شما به فکر روابط خانواده و نزديکانتان نيستيد؟ - اينهم برايم مهم نيست، بگذاريد هرکه به فکر خويش باشد و من هم آنگونه شوم که عمری آرزو داشتم!

از آنجا که هيچ زن جوان و زيبا و خوش اندام حتی اگر يک جو فرهنگ داشته باشد تن به چنين ازدواجی نمی دهد، سرآخر هم ايشان در دام صيادی سياس افتاد تا عاقبتش چه شود. از اين يادآوری نزديک بود اشکم سرازير شود که با خود گفتم آدمها مختلفند و شخصيتشان گوناگون زيرا از ترکيب سه بخش اصلی "نژاد-ژنتيک"، "تعليم و تربيت" و "محيط" ساخته می شود.

و بقول سعدی، باران که در لطافت طبعش خلاف نيست، در باغ لاله رويد و در شوره زار خس؛ آدمها گوناگون و رنگارنگ هستند و دريغا که بسياری تنها در رنگ آدمند!