اين داستان به سال 2007 بر می گردد که در ديداری با دوستان در ايران، هر يک از مشکلات مالی کشور و خسارتهای اجتمائی و انسانی آن سخن می گفت

سالها بود که تفاهم ­نامۀ تاسیس شعبۀ بانک ملی ایران در مسکو بین بانکهای مرکزی دو کشور امضاء شده بود، اما اجرای طرح بی حرکت مانده بود

گرچه دوزخ نه جای انسانست/ مسکن ديو و دد و شيطانست/ می گذشت روزگاربه کم يا بيش / کارمان لنگ و اندکی در پيش

بر ما رقم مرگ نويسی تو رئيسی؟ /اهريمنی ای زادۀ شيطان، تو رئيسی؟ /از مکر تو سوزند خلائق به دل آب /افتاده به دامند درآن دلق و به پيسی

در کودکی یار دبستانی، در نوجوانی همشاگردی دبیرستانی، در جوانی هم دورۀ دانشگاهی و در سربازی همقطار ارتشی یکدیگر بودیم و تفاوتی بینمان محسوس

روزی که دانستم که من / شمعم ميان انجمن / بيگانه از خود گشتمی / آشفته شد احوال من

در زمان شوروی هر کس که دستش می رسيد، اموال موسسه ای که در آن کار ميکرد را می دزديد، اگر اين چيز برايش کارآئی نداشت نیز فرصت را از دست نمیداد

انقلاب سوسياليستی روسيه بر اين باور بود که آنچه که هست مال همه است، بدون اينکه از چگونگی بخش کردن موجودی کشور بين مردم آگاهی داشته باشد.

در زمان شوروی گرچه ادعا می شد که همۀ مردم با هم برابرند، اما بعضی به واقع بيشتر برابر بودند

يک قرارداد سنگين با ارمنستان داشتيم که به دلايلی نا معلوم از سوی طرف مقابل از حالت جدی خارج می شد و باز با جديت دنبال می شد.

نينا پيرزنی اصيل، با چشمانی برنگ آبی کم ­نظير و زيبا، اهل کراسنودار در جنوب روسيه مي­باشد که او را در جوانی بخاطر چشمان آبی­رنگ خاصش بانوی چ

گمانم ژانويه 1990 بود که برای انجام کار به باکو رفته بودم و چون کارهای بسياری در پيش داشتم بنا داشتم يک هفته تا ده روز آنجا بمانم.

حضور و فعاليت من در اتحاد جماهير شوروی درهای جهانی بسيار متفاوتی را برويم گشود که هنوز هم برايم افسانه يا رؤيائی را می ماند

روزی محمد علی (عموی من) در قهوه خانه ای در اصفهان از بازرگانی خوشنام شنيده بود که در مسکو ارابه هائی ديده که بدون اسب حرکت ميکنند.

دلشادم از هر آنچه که بگذشت و بگذرد / زآنرو که هرچه بُد شد و اين نيز بگذرد